GEÇİŞ RAPORU

15 – 17 TEMMUZ 2011

15 Temmuz Cuma günü saat 16:00 da Bursa’dan, İnegöl, Bozüyük istikametinden Harmankaya Kanyonuna doğru yola çıkıyoruz. Bozuyük ve Söğütü geçiyoruz. Yükseldikçe manzara güzelleşiyor. Gerçekten de harika bir coğrafyada ilerliyoruz.

Hedef hava kararmadan Harman Köy’e varıp çadırlarımızı kurmak. Köye vardığımızda köy muhtarını bulup sabah için sözleşiyoruz. Muhtarın minübüsü ile  Sabah saat  09.00 köyden hareket edildi KaraHasanlar köyünden geçip bizi kanyonun girişine bırakıyor.Girmeden önce Harmanköy muhtarımız Vural bey fotoğraflarımızı çekip geriye dönüş yapıyor.  10:05 de kanyona giriyoruz. Suyun ılık oluşu  hepimizce mutluluk gülücükleri ile karşılanıyor. Kanyonda girişten itibaren bulanık bir suyla devam ediyoruz,  bastığımız zemini göremediğimizden yürürken dikkatli olmamızı gerektiriyor. Ayakkabı noktasında bir parantez açmak gerektiğini düşünüyor ve ayakkabı olayını hafife almamak gerektiğini vurgulamak istiyorum, zira faaliyetin ortasında ayakkabısız kalmanız işten bile değil, ayakkabılar suya dayanıklı sağlam olmalı. İlk 900 metrelik bölümde 2-3 küçük şelale inişleri yapıyoruz.Bulanık su atlanan yerin içini görmemizi engellediğinden ilk atlayan taş olup olmadığını gelenlere bildiriyor ve ona göre atlayışışlarımızı yapıyoruz. Bazı daralan bölgelerde suyun debisi artıyor ve yere çok sağlam basmak gerekiyor. Su çok soğuk değil içinde yürümek keyif veriyor. Mevsimine göre çok daha soğuk olabildiğini biliyoruz.  Başlangıçta zorlanmadan ilerliyoruz.Kanyonun  başlangıçtan 500 m.kadar sonra sağa bir çıkışı var. Bu noktadan sonra başka çıkış yok,geri dönmekse mümkün değil, burada kesin kararınızı verip ya buradan ayrılıyorsunuz yada yola devam ediyorsunuz. Birinci şelaleye geldiğimizde 20 metrelik bir yan geçişten sonra sete geçiyoruz. Burada bulunan ağaçlardan emniyet alarak aşağı 23 metrelik bir iniş yapıyoruz.Yan geçiş ve iniş tam bir saatimizi alıyor.Bu zaman zarfında dinlenme ,etrafı izleme ve fotoğraf çekme imkanı buluyoruz.Suyun soğuk olduğu dönemlerde bu beklemeler eziyete dönüşüyor kuşkusuz.

Şelalelerden bombalama atlamalar bağırışlarla coşkulu bir hal alıyor keyifler doruk noktasında,şelalelerin gümbürtüsüne karışan çığılıklarımız neden burada olmak istediğimiz sorusunun cevabı niteliğinde.Gurubumuzdaki performans uyumu aldığımız keyif ve mutluluğu kesintisiz yaşamamıza neden oluyor.

Bunun dışında faaliyet boyunca küçük şelale geçişleri yapıyoruz.Küçük şelalelerde 12 mm statik 5 metrelik bir ip çok işe yarıyor.Kimi yerlerde suya bombalama atlayışlar yapıp keyfimizi ikiye katlıyoruz (tabi bu atlayışlar da çok dikkatli oluyoruz çünkü suyun içi kayalarla dolu), hatta içimizden bazıları (biri J (ben) ) bu atlayışlarda grubu hayli beklettiği de oluyor.  Bazı noktalarda da yüzmeyi bilmek gerekiyor. Kanyon geçişi baştan sona büyüleyici bir atmosferde devam ediyor, zaman zaman kendimi film setinde hissettiğim bile oluyor. Manzara muazzam, kayalarda ki izlerden suyun ne kadar yükseldiği tahmin edilebiliyor ve böyle bir olaya maruz kalmanın hayali tüylerimizi ürpertiyor. Kanyon suyunun çok olduğu dönemlerde geçiş pek mümkün görünmüyor. Öyle noktalar var ki hayretler içerisinde kalıyoruz/kalıyorum, nereden geçeceğinize karar veremiyorsunuz. Örneğin çok kocaman bir kayanın suyla yuvarlanarak geldiğini tahmin ediyoruz daralan bir noktada takılıp kalmış, sanki kocaman yaramaz bir el bu su akıntısında kaya ve sopalarla oyun oynamış gibi. Kayanın takıldığı yerde su altından kuvvetli bir debiyle geçiyor ama biz neresinden geçelim noktasında takılıyoruz. Buradan geçerken bir arkadaşımız, hafif bir sakatlık bile yaşıyor.

İkinci şelale inişi 2200 metre sonra karşımıza çıkıyor.Sağdan 2,5 metrelik bir sete çıktuktan sonra 5 metrelik bir yan geçiş (boltlu)sonrasında 15 metrelik bir iniş ve 22 metrelik bir iniş (boltlu) yapmak zorunda kalıyoruz.Bu şelaleler en çok zaman kaybettiren yerler.Haziran ayında su oldukça soğuk olabiliyor.Temmuz ayında ılık olan su faaliyetimizin daha zevkli geçmesini sağlıyor.Kanyon girişi öncesinde hava raporlarını iyi takip etmek gerektiğini söylemekte fayda var. Geçişin oldukça daraldığı yerlerde (yaklaşık 70 cm) mağaradan geçiyor muşsunuz izlenimini veren “Karanlık geçit” adını verdiğimiz yer kanyonun en güzel yeri. Kanyon oluşumuyla insanı gerçekten büyülüyor. Faaliyet boyunca dikkatinizi bir an bile dağıtmamanız gerekiyor.İkinci şelaleden sonra 2-3 bombalama atlama yeri ve bir kaya inişi yapmak gerekiyor.

Kanyon geçişini (küçük sıyrık – bereleri saymıyor) sağ-salim 19 :30 sularında tamamlıyor ve kamp alanına 35-40 dakika kadar yürüyoruz. Geceyi de kamp da geçirip, kanyon manzaralı kamp ateşi başında faaliyetimizi şarkılarla ve sohbetlerle kutluyoruz. Geçişi tahmin ettiğimizden daha uzun sürede tamamladığımızı fark ediyoruz ama kanyon o kadar güzel ki çıkmak için acele etmiyoruz.Eğer karanlığa kalmıyorsanız herkese bunu tavsiye edebiliriz.

Faaliyete katılanlar.
 İsmet Şentürk   ( Faaliyet sorumlusu )
 Erdem Yoldaş
 Özgür Yoldaş
 Ruşen Meriç
 Gökhan Efeoğlu
 Engin Öztürk
 Nefise Sağ
 Ali Düzgünarı
 Nazmiye Şentürk ( Lojistik ekibimiz.)
 Elmas Arı

Kullanılan Teknik malzeme.

Kask, uzun ve kısa prusik bağı.
5 metrelik statik ip 12mm.
Emniyet kemeri.
Kişisel malzeme 2 kilitli karabina,hms.
Riverso,sekizli,atc,iniş malzemesi.
Su geçirmez torba.
50 m. Tam ip.
İki yerde brakılan 40 cm.lik perlon band.

Nefise SAĞ