6,7 Aralık 2014
Sonbaharın kışa döndüğü bu günlerde, Delmece ve Karlık yaylalarının huzurlu doğasını yaşadık.

Narlı köyü sahilinde çay içmek üzere mola verdik. Denizden başlayan yolculuğumuz, Fıstık çamları arasından yükselerek sürüyor. Yol boyunca Davulga meyveleri kırmızının binbir tonu ile görüş alanımıza giriyor. Durup tadına bakmadan edemedik. Farklı yerlerde durup tadına bakarken, daha sonra da toplamaya karar verdik. Selimiye köyünü geçip Delmece yaylasına ulaşıyoruz.

Yaylanın ortasında kalabalık çadırlar kurulmuş, Yıldız Teknik Üniversitesi dağcılık kulübü üyeleri olduklarını yanlarından geçerken öğreniyoruz. Köprüyü su götürmüştü, karşıya geçmek kulübemize ulaşmak için kanala aceleyle bir köprü yaptık. Her zaman kaldığımız evimize girdiğimizde içerisini tertemiz bulmak hoşumuza gitti. Odun tedarik edip şöminemizi yakıyoruz.

Çevre gezisi yapmayı planlarken beklemediğimiz bir anda, sürpriz bir şekilde sağnak boşanıyor. Aralıksız devam eden yağmur bize, ormanın kıyısında bulunan kulübemizden yaylayı izlemekten başka çare bırakmıyor. Akşam yakın, masamızı donatıp sohbete daldık. YTUDAK dağcılarının yaylanın ortasında bulunan kamplarını izliyoruz. Çoğu henüz yeni, belki ilk kampları, yavaş yavaş dağlarda devam edecek olan bir serüvenin başlangıcı bu onlar için.

Gece boyunca, kulübenin saç çatı örtüsüne vuran damlaların sesinden şiddetini ölçebildiğimiz yağmur devam etti. Yağışı düşünerek erken kalkmadık.

Yağmur dinmişti, 07.30 da ayaktayız. Kahvaltımızı dönüşte yapmak üzere Karlık yaylanın yolunu tutuyoruz. Tempolu bir şekilde 1 saat gidiş, 1 saat dönüş olmak üzere iki saati aşkın bir yürüyüş sonunda 11.00 sularında kulübemizdeyiz.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra toparlanarak karlı kış günlerinde tekrar gelmek üzere, yayladan ayrılıyoruz. Selimiye köyünü geçtikten sonra Gemlik körfezine doğru davulga toplayarak iniyoruz.

Bursa'ya döndüğümüzde saat 17.45 gösteriyordu. Yeni bir faaliyette buluşmak üzere evlerimizin yolunu tuttuk.